The Message brengt een rauwe en sociale boodschap via melancholische melodieën

“The Message” is niet zomaar een nummer; het is een cultureel artefact, een snapshot van de realiteit in de Zuid-Bronx eind jaren zeventig. De groep Grandmaster Flash and the Furious Five bracht dit meesterwerk uit in 1982, en het werd onmiddellijk een klassieker. Met zijn eerlijke teksten over armoede, drugsmisbruik en geweld, schoot “The Message” als een bliksem door de toenmalige hiphop-scene. Het was rauw, realistisch en ongefilterd; iets wat tot dan toe nauwelijks werd gehoord in het genre.

De kracht van “The Message” ligt niet alleen in zijn boodschap, maar ook in de muzikale uitvoering. Grandmaster Flash, een pionier op gebied van turntablism, creëerde een hypnotiserende beat met behulp van samples van disco- en funknummers. Over deze basis lagen de overtuigende raps van Melle Mel, Kool Moe Dee, Scorpio, and Rahiem, die hun verhalen vertelde met een combinatie van agressie en melancoliek.

De teksten waren voor die tijd ongewoon direct. In plaats van te roemen over materiële bezittingen of straatpride, beschreven ze de harde realiteit van het leven in de Bronx. Melle Mel rapte over werkeloosheid, criminaliteit en de uitzichtloosheid van een leven dat gevormd werd door armoede. “Broken glass everywhere, people pissin’ on the stairs” zong hij, schilderend een beeld van verval en verwaarlozing.

De melodieën waren echter niet zo somber als de tekst suggereerde. Grandmaster Flash creëerde met zijn turntables een bijna hypnotische beat die tussen funk en disco zweefde. De gebruikte samples gaven het nummer een onverwachte melancholie, wat de rauwe boodschap van de tekst nog sterker deed overkomen.

“The Message” was meer dan alleen een nummer; het was een sociale verklaring. Het bracht de problemen van de arme wijken onder de aandacht en liet zien dat hiphop meer kon zijn dan feestmuziek.

Het nummer had een enorme impact op de ontwikkeling van hiphop. Voorheen draaide het genre vooral om party anthems en showmanship, maar “The Message” opende de deur voor sociale commentaar in de muziek. Het inspireerde talloze artiesten die zich na “The Message” gingen bezighouden met maatschappelijke thema’s in hun muziek.

De mannen achter “The Message”:

• Grandmaster Flash: Joseph Saddler, beter bekend als Grandmaster Flash, was een pionier op het gebied van turntablism. Hij ontwikkelde technieken zoals scratching, beat juggling en backspinning, waarmee hij de turntable transformeerde tot een muzikaal instrument.

• Melle Mel: Melvin Glover, bekend als Melle Mel, was de lead rapper van Grandmaster Flash and the Furious Five. Zijn teksten waren kenmerkend voor hun intelligentie, sociale commentaar en scherpe observaties.

• Kool Moe Dee: Born Troy Reed, Kool Moe Dee werd een succesvol soloartiest na zijn tijd bij The Furious Five. Hij is bekend om zijn complexe rijmschema’s en zijn vlotte woordgebruik.

• Scorpio: Darryl McDaniels was de jongste van de groep. Zijn teksten waren vaak persoonlijk en spraken over zijn eigen ervaringen met armoede en sociale uitsluiting.

• Rahiem: Guy Todd Williams, beter bekend als Rahiem, voegde een diepe baslijn toe aan de raps van The Furious Five. Zijn teksten waren meer introspectief dan die van zijn medeleden.

De historische context:

“The Message” kwam uit in een tijd waarin hiphop zich begon te ontwikkelen van een underground-beweging tot een cultureel fenomeen. De Bronx, waar Grandmaster Flash and the Furious Five opgroeide, was een plek van armoede, criminaliteit en sociale onrust. Hiphop werd voor de jongeren in deze wijk een manier om hun frustraties te uiten, hun verhalen te delen en een gemeenschap op te bouwen.

“The Message” gaf de wereld een kijkje in deze wereld, en liet zien dat hiphop meer was dan alleen muziek; het was een vorm van sociale kritiek, een instrument voor verandering en een manier om een stem te geven aan degenen die zich niet gehoord voelden.